รู้หรือไม่ว่าเรนเดียร์ของซานต้าเป็นกวางตัวเมีย!?

เชื่อว่า เทศกาลท้ายปี ที่ใครหลายคนรอคอยน่าจะเป็น คริสต์มาส (Christmas) และเมื่อพูดถึงเทศกาลนี้แล้ว นอกจากต้นคริสต์มาส, ลุงซานต้าใจดี, สโนว์แมน และขนมปังขิง อีกสิ่งหนึ่งที่หลายๆ คนนึกถึงก็น่าจะเป็น “กวางเรนเดียร์” ของซานต้า ที่มีหน้าที่ในการลาก “รถลากเลื่อน” ที่เต็มไปด้วยของขวัญ เพื่อให้ซานต้าได้นำเอาของขวัญไปส่งให้กับเด็กๆ ในคืนวันคริสต์มาสอีฟได้ทันเวลาก่อนที่เด็กๆ จะได้แกะของขวัญกันในเช้าวันคริสต์มาส

ภาพจาก : https://www.gannett-cdn.com/presto/2019/11/01/USAT/ad9f20a8-bbe8-4362-8934-d61b3b1bd8b3-christmas-tree-decorated-eco-friendly.jpg?width=660&height=440&fit=crop&format=pjpg&auto=webp

กวางเรนเดียร์ (Reindeer)

กวางเรนเดียร์ (Reindeer) เป็นสัตว์ที่อยู่ในสปีชีส์เดียวกันกับ Caribou (ใช้ชื่อทางวิทยาศาสตร์เดียวกันว่า Rangifer tarandus) มักอาศัยอยู่ในสถานที่ที่มีอากาศเย็นจัดอย่างในแถบ อลาสกา, แคนาดา, สแกนดิเนเวีย และรัสเซีย อาหารของพวกมันคือต้นหญ้าหรือพืชที่เติบโตในภูมิอากาศแบบทุนดรา โดยในไซบีเรียจะเรียก Caribou ว่า “เรนเดียร์ป่า (Wild Reindeer)” และเรนเดียร์บางส่วนถูกเลี้ยงดูโดยมนุษย์เพื่อใช้แรงงาน (หรือในบางชนเผ่าอาจเลี้ยงไว้เพื่อรับประทานเนื้อและนมของมันด้วย เช่น ชนเผ่า Tsaatan ของมองโกเลีย เป็นต้น)

โดยปกติแล้ว เรนเดียร์เลี้ยงจะตัวเล็กและมีช่วงขาที่สั้นกว่า Caribou เนื่องจากอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่จำกัด ไม่ได้เดินทางหรือย้ายที่อยู่เหมือนกับพวก Caribou ที่อาศัยอยู่ในป่า (ปกติแล้ว Caribou หรือเรนเดียร์ป่านั้นจะเดินทางเพื่อหาอาหารไปเรื่อยๆ กว่า 3,000 ไมล์ หรือเกือบ 5,000 กิโลเมตร ในช่วงเวลา 1 ปี) และถึงแม้ว่ามันจะไม่สามารถเหาะได้เหมือนที่เราคาดหวังไว้ แต่มันก็สามารถ วิ่งได้เร็วถึง 80 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ในขณะที่สุนัขลากเลื่อนสามารถวิ่งได้เร็วสุดราว 24 กิโลเมตรต่อชั่วโมง คาดว่าเพราะจุดนี้เองที่ทำให้ซานต้าตัดสินใจเลือกพวกมันมาช่วยในการขนส่งของขวัญไปทั่วโลก

ภาพจาก : https://www.evidentlycochrane.net/cryotherapy-its-cool-but-is-it-evidence-based/istock_reindeer/

ซึ่งนอกจากจะวิ่งได้เร็วแล้ว เรนเดียร์ยังมีความสามารถในการ มองเห็นแสงอัลตราไวโอเล็ต บนคลื่นความถี่ของสนามแม่เหล็กที่มนุษย์ไม่สามารถทำได้อีกด้วย เพราะในเรตินาดวงตาของมันจะมีเนื้อเยื่อพิเศษที่มีชื่อว่า Tapetum Lucidum (TL) ที่ทำหน้าที่ช่วยสะท้อนคลื่นแสงต่างๆ ออกไปได้ในช่วงเวลากลางคืน (คล้ายกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่นๆ ที่เราเห็นว่าดวงตาของมัน “เรืองแสง” ในตอนกลางคืน) แต่เนื้อเยื่อ TL ของเรนเดียร์นั้นจะมีความพิเศษมากกว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมตัวอื่นๆ ตรงที่มันสามารถ เปลี่ยนสีได้ตามความยาวของคลื่นแสงในช่วงเวลาต่างๆ เพราะในช่วง ฤดูร้อน ของแถบอาร์คติก เนื้อเยื่อนี้จะเปลี่ยนเป็น สีเหลืองทอง ในช่วงกลางวันเพื่อสะท้อนแสงของดวงอาทิตย์ออกไป ส่วนในช่วงในช่วงกลางคืนของ ฤดูหนาว ที่มีการกระจายตัวของแสงจากชั้นบรรยากาศที่มากกว่าในช่วงอื่นๆ ของปี เนื้อเยื่อในดวงตาของเรนเดียร์จะเปลี่ยนเป็น สีน้ำเงิน เพื่อกันแสงสะท้อนออกไปจากจอเรตินาในช่วงเวลาที่มีแสงน้อย และยังช่วยป้องกันไม่ให้น้ำในดวงตาของมันแห้งจนเกินไป

เนื้อเยื่อ Tapetum Lucidum ในดวงตาของกวางเรนเดียร์ที่จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินในฤดูหนาวและเป็นสีเหลืองในฤดูร้อน

ภาพจาก : https://tunglet.wordpress.com/2016/08/19/rudolph-the-blue-eyed-reindeer/

กวางเรนเดียร์ของซานต้า (Santa's Reindeer)

รูดอล์ฟ, เจ้าเรนเดียร์จมูกแดง (Rudolph the Red-Nosed Reindeer)

นอกจากเรนเดียร์ของซานต้าจะเป็นกวางมากความสามารถแล้ว มันยังมีจุดขายอีกอย่างว่าเป็นกวางที่มี “จมูกสีแดง” อีกด้วย ซึ่งประเด็นนี้อาจไม่ใช่เรื่องที่เล่าต่อๆ กันมาตามความเชื่อ เพราะนักวิทยาศาสตร์และนักสัตววิทยาได้พบความเป็นไปได้ที่ เรนเดียร์ (บางตัว) อาจมีจมูกสีแดง เนื่องจากเรนเดียร์เป็นกวางชนิดเดียวที่ มีขนปกคลุมที่บริเวณจมูก โดยขนเหล่านี้มีไว้เพื่อปรับอุณหภูมิของอากาศที่มันหายใจเข้าไปให้ “อุ่น” ก่อนที่จะลงไปยังปอดเพื่อรักษาอุณหภูมิของร่างกาย เพราะในขณะที่เรนเดียร์หาอาหาร มันจะต้องเอาหน้าจุ่มพื้นที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ ทำให้จมูกของมันเสี่ยงต่อการ “แข็งตัว” ในขณะหาอาหาร มันจึงจำเป็นที่จะต้อง สูบฉีดเลือดไปเลี้ยงที่บริเวณจมูก และสำหรับเรนเดียร์ที่มีขนบริเวณใบหน้าเป็นสีขาวแล้วนั้น การที่มีเลือดสูบฉีดไปที่บริเวณปลายจมูกจำนวนมาก ทำให้บางครั้งเราอาจเห็นจมูกของเรนเดียร์ที่มีขนปกคลุมอยู่เป็นสีชมพูหรือสีแดงอ่อนๆ ได้นั่นเอง

ถึงแม้รูปถ่ายหน้าตรงของเรนเดียร์จะดูตาหลอนๆ หน่อย แต่จมูกแดงๆ ชมพูๆ นี่มันน่ารักจริงๆ นะ

ภาพจาก : https://www.smithsonianmag.com/science-nature/the-scientific-reason-why-reindeer-have-red-noses-166263479/

กวางเรนเดียร์ของซานตาเป็นกวางตัวเมีย

แม้ว่า ลักษณะเขาของกวาง เรนเดียร์ของซานตานั้นจะ แตกต่างกันไปตามจินตนาการ ของผู้วาด และกวางเรนเดียร์ตัวผู้กับตัวเมียจะมีลักษณะของเขาที่ไม่แตกต่างกันมากนักก็ตาม แต่ไม่มีกวางเรนเดียร์ตัวผู้ตัวใดที่ “มีเขา” ในช่วงเทศกาลคริสต์มาส เพราะกวางเรนเดียร์ตัวผู้ส่วนหนึ่งจะ สูญเสียเขา ไปจากการต่อสู้เพื่อแย่งชิงตัวเมีย ในฤดูผสมพันธุ์ (ช่วงเดือนกันยายน) และเรนเดียร์ตัวผู้ตัวอื่นๆ จะ ผลัดเขา (คล้ายๆ การผลัดขนในสัตว์ชนิดอื่นๆ แต่เรนเดียร์และกวางมูสจะผลัดเขาออกแทน) ในช่วงฤดูหนาว หลังจากจบฤดูผสมพันธุ์ของพวกมัน (ช่วงก่อนเดือนธันวาคม) จากนั้นจะ งอกเขาใหม่ในช่วงเดือนปลายเดือนกุมภาพันธ์ ส่วนเรนเดียร์ตัวเมียจะผลัดเขาออกหลังจากคลอดลูกในช่วงเดือนพฤษภาคมและงอกเขาใหม่ในช่วงเวลาต่อมา

เรนเดียร์ตัวผู้ (ซ้าย) กับเรนเดียร์ตัวเมีย (ขวา) ในช่วงฤดูหนาว

ภาพจาก : https://blog.nwf.org/2018/12/are-these-elk-moose-or-caribou/

นอกจากนี้แล้ว “เรนเดียร์ตัวผู้” จะหลงเหลือ ไขมันเพียงแค่ 5% ในช่วงฤดูหนาวอันโหดร้าย เพราะพวกมันได้สูญเสียพลังงาน ไปมากกับการต่อสู้กับเพื่อนตัวอื่นๆ ในฤดูผสมพันธุ์ ในขณะที่ “เรนเดียร์ตัวเมีย” ยังมีไขมันให้เผาผลาญอีกกว่า 50% และด้วยชั้นไขมันที่หนาก็ทำให้เรนเดียร์สามารถคงอุณหภูมิร่างกายของมันไว้ได้โดยที่ยังไม่แข็งตายในอุณหภูมิราว 45 องศาฟาเรนไฮต์ (-43 องศาเซลเซียส)

ซึ่ง “กวางเรนเดียร์” ของซานต้าที่เราคุ้นเคยกันดีนั้นเป็น “กวางที่มีเขา” และเรนเดียร์ที่มีเขาในช่วงคริสต์มาสนั้นเป็น “กวางตัวเมีย” ทำให้กวางของซานต้าทั้งหมดนั้นเป็นกวางตัวเมียตามไปด้วย และถ้าช่วงฤดูผสมพันธุ์ของเรนเดียร์หมดไปตั้งแต่ก่อนเดือนธันวาคมก็แสดงว่า ซานต้าใช้งาน กวางเรนเดียร์ตัวเมียที่กำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ ในการลากรถลากเลื่อนที่เต็มไปด้วยของขวัญไปยังประเทศต่างๆ ทั่วโลก.. ทำไมซานต้าที่ดูอ่อนโยนและใจดีกับเด็กๆ ถึงเป็นคนโหดร้ายกับสัตว์แบบนี้นะ