หนังโป๊ คืออะไร ? รู้จัก Pornography หรือหนังโป๊ สื่อบันเทิงบำบัดกามารมณ์ที่มีมาตั้งแต่อดีตกาล

Pornography (หนังโป๊) สื่อบันเทิงบำบัดกามารมณ์ที่มีมาตั้งแต่อดีตกาล

หนังโป๊, หนังผู้ใหญ่, หนังเอ็กซ์, หนัง AV เชื่อว่าหลายต่อหลายคนน่าจะเคยผ่านหูผ่านตา ดูกันมาบ้างไม่มากก็น้อย ในบทความนี้เราไม่ได้จะมาจัดอันดับ Top 10 ดาราหนังโป๊หรือแนะนำหนังโป๊แต่อย่างใด แต่เราจะพาทุกท่านย้อนประวัติศาสตร์หนังโป๊ ว่ามันมีที่มาที่ไปอย่างไร เรียกได้ว่ามันเป็น Pop-Culture นึงเลยก็ว่าได้ มันถูกเปลี่ยนแปลงและส่งผลกระทบต่อโลกเรามากแค่ไหน ถ้าพร้อมแล้วไปกันเลยครับ

หนังโป๊ คืออะไร ? (What is Porn ?)

พอนอกระฟิ (Pornography) หรือที่เรียกสั้น ๆ ว่า "Porno" หรือ "Porn" นั้นเป็นคำที่ใช้เรียกเนื้อหาทางเพศ เช่น ภาพ, วิดีโอ หรือข้อความ โดยมีจุดประสงค์หลักเพื่อช่วยเร้าอารมณ์ทางเพศแก่ผู้บริโภค สามารถสร้างและทำการค้าได้โดย “ได้รับความยินยอมจากทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง” เนื้อหาเหล่านี้เหมาะสำหรับผู้ใหญ่ ถือเป็นศิลปะและสื่อบันเทิงรูปแบบนึง เหมือนการดูหนังปกติหรือการเล่นเกม โดยมีความคล้ายกันตรงที่สร้างความบันเทิงเช่นกัน

การเดินทางบำบัดกามารมณ์ของหนังโป๊ (Journey of Porn)

การพรรณาถึงลักษณะทางเพศมีมาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ ที่พบเจอเก่าแก่ที่สุดเป็นรูปแกะสลักผู้หญิงเปลือยถูกพบในประเทศเยอรมนีในปี ค.ศ. 2008 (พ.ศ. 2551) โดยภาพนี้มีอายุกว่า 35,000 ปีเลยทีเดียว

รูปสลักผู้หญิงเปลือยที่ประเทศเยอรมนี
ที่มาภาพ : science.org

ในยุคสมัยตอนนั้น สิ่งเหล่านี้ในสังคมถือว่าเป็นสิ่งอันตรายและถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย ตามแต่บริบททางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมในแต่ละประเทศ อย่างหนังสือกามสูตร (Karma Sutra) ของอินเดีย ที่เขียนขึ้นในศตวรรษที่ 3 มีภาพประกอบ บทกวี ว่าด้วยเรื่องพฤติกรรมทางเพศของมนุษย์ ได้รับการยกย่องให้เป็นหนังสือสำคัญทางประวัติศาสตร์ แต่ในขณะเดียวกัน หนังสือ Fanny Hill ที่เขียนโดย John Cleland ในปี ค.ศ. 1748 (พ.ศ. 2291) ‘ภาพอนาจารร้อยแก้วต้นฉบับภาษาอังกฤษเรื่องแรก กลับเป็นหนึ่งในหนังสือที่ถูกดำเนินคดีและถูกแบนมากที่สุดในประวัติศาสตร์ 

ยุคหนังโป๊นำร่อง: ค.ศ. 1801-1900 (พ.ศ. 2344-2443)

หรืออย่างในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 (1 มกราคม ค.ศ. 1801 (พ.ศ. 2344) - 31 ธันวาคม ค.ศ. 1900 (พ.ศ. 2443)) หนังภาพยนตร์ The Kiss ค.ศ. 1896 (พ.ศ. 2439) เป็นหนึ่งในหนังเรื่องแรก ๆ ที่ฉายในเชิงพาณิชย์ต่อสาธารณชน ความยาวเพียง 18 วินาที เป็นฉากจำลองการจูบกันในฉากสุดท้ายของละครเวทีเรื่อง The Widow Jones ของ May Irwin และ John Rice ก็ถูกประณามว่าเป็นสื่ออนาจารในอเมริกา ทางโบสถ์โรมันคาทอลิกเรียกร้องให้มีการเซ็นเซอร์และปฏิรูปศีลธรรมกันเลยทีเดียว ทำให้การจูบกันในที่สาธารณะกลายเป็นเรื่องผิดกฎหมาย

 หนัง The Kiss ของผู้กำกับ William Heise โดยบริษัทของ Thomas Edison

“หนังโป๊” เกิดขึ้นใกล้เคียงกับช่วงเวลาเกิดของหนังเคลื่อนไหวและโรงภาพยนตร์ เพียงระยะเวลาประมาณ 3 ปีหลังจากหนังเรื่องแรกของพี่น้อง Lumiere ก็ได้ก่อกำเนิด หนังโป๊ขึ้นมา ณ ประเทศฝรั่งเศส กับหนัง ภาพยนตร์ Le Coucher de la Mariée (Bedtime for the Bride หรือ The Bridegroom’s Dilemma) ค.ศ. 1896 (พ.ศ. 2439) ผลงานการกำกับของ Albert Kirchner อำนวยการสร้างโดย Eugène Pirou

โดยเรื่องราวของหนังไม่มีอะไรมาก เป็นเรื่องราวของคู่รักที่พึ่งแต่งงานกันแล้วฝ่ายหญิงอยากจะถอดเสื้อผ้าออกเลยให้ฝ่ายชายไปหลบหลังฉากกั้นก่อน ฝ่ายหญิงจึงถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น แต่แรกเดิมทีฝ่ายชายก็นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ และหลังจากนั้นฝ่ายชายก็มาแอบดู จริง ๆ แล้วตัวหนังมีความยาวประมาณ 7 นาที แต่ตอนที่ค้นพบแผ่นฟิล์มเรื่องนี้มันเหลือรอดอยู่เพียง 2 นาทีเท่านั้น

ฉากจากหนัง Le Coucher de la Mariée
ที่มาภาพ : en.wikipedia.org

หนัง ภาพยนตร์ Am Abend (In the Evening) หนังเงียบความยาว 10 นาที หนังสัญชาติเยอรมันในปีค.ศ. 1910 (พ.ศ. 2453) กลายมาเป็นก้าวสำคัญสำหรับอุตสาหกรรมสื่อหนังโป๊ เป็นครั้งแรกที่ผู้ชมได้เห็นการมี “เซ็กส์” ขนาดภาพแบบ Medium Shot และอวัยวะเพศแบบ Close up เลยทีเดียว ในหนังนี้ เรื่องราวของหนังก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย เป็นเพียงเรื่องราวของผู้ชายที่เข้าห้องมาในห้องผู้หญิง ที่กำลังนอนทำภารกิจด้วยตัวเองอยู่บนเตียง และทั้งคู่ก็ร่วมเพศกันในกระบวนท่าต่าง ๆ ซึ่งหนังเรื่องนี้ก็ได้ถูกจัดเก็บโดย Kinsey Institute สถาบันวิจัยของมหาวิทยาลัย Indiana เพื่อใช้ศึกษาและวิจัยเกี่ยวกับเรื่องเซ็กส์, เพศและการสืบพันธุ์

ซึ่งหนังเหล่านั้นก็ได้กลายมาเป็นเหมือนหนังนำร่องของการเกิดขึ้นของสื่อลามก หรือหนังโป๊และทำให้เราได้เข้าใจรูปแบบของสื่อนี้ในเวลาต่อมา 

หนังโป๊ยุคแรก : 1910s

หนังโป๊ที่ผลิตในยุคนี้ถูกเรียกว่า "Stag Movies" ที่เป็นหนังโป๊ที่ถูกผลิตขึ้นอย่างลับ ๆ เพราะปัญหาทางด้านกฎหมาย มีความยาวอย่างมากประมาณ 12 นาที เป็นหนังเงียบ ที่เห็นฉากทางเพศอย่างชัดเจนและโจ่งแจ้ง จุดประสงค์เพื่อดึงดูดกลุ่มผู้ชมผู้ชายโดยเฉพาะ ในอเมริกามักจะฉายตามสมาคมชายล้วน (Fraternities) หรือสถานที่คล้ายกัน ส่วนในยุโรปจะฉายที่ซ่อง (Brothels)

หนังประเภทนี้ส่วนใหญ่จะถูกสร้างขึ้นมาโดยบุคคลนิรนามหรือศิลปินสมัครเล่น ไม่มีลิขสิทธิ์, เครดิต ทุกวันนี้มันถูกเก็บไว้ใน Kinsey Institute 

Stag Film เรื่อง A Free Ride ค.ศ. 1915 (พ.ศ. 2458)
ที่มาภาพ : en.wikipedia.org/wiki/A_Free_Ride

พล็อตทั่วไปภายใต้กรอบศีลธรรม : 1920s

ศีลธรรม เป็นเรื่องหลักในการกำหนดทิศทางการสร้างหนังโป๊ช่วง 1920s เกือบทั้งหมดของภาพขาวดำบอกเล่าเรื่องราวแค่อย่างเดียว คือเน้นไปที่เรื่องราวการพักผ่อนของคู่แต่งงาน ในเวลานั้นพวกเขายังไม่ได้คิดค้น soundtrack หนังโป๊ขาวดำจึงมีคำอธิบายแทรกพิเศษ ฉากหลังในหนังก็จะเป็นห้องนอนหรือห้องนั่งเล่น 

เรื่องราวไม่ซับซ้อนมาก เช่น สามีกลับมาเหน็ดเหนื่อย ตามมาด้วยฝ่ายภรรยา oral sex ตอบแทน พอถึงจุดนี้มักจะมีประโยคให้กำลังใจคู่สมรสเข้ามาบรรยายแทรก หลังจากนั้นก็จะมีอะไรกันด้วยท่า “missionary” และมีภาพ close-up ของอวัยวะเพศหญิง ระหว่างกำลังร่วมรักก็จะมีคำบรรยายเช่น “Oui, oui!” หรือไม่ก็ “Oh, my Dear!” และฉากสำเร็จกิจนั้นมักจะไม่ได้มีให้เราได้เห็น จะเกิดขึ้นเบื้องหลัง หรือไม่ก็อยู่หลังฉากที่ขึ้นคำบรรยาย “Grand finale”  

หนัง ภาพยนตร์ Adventures of Christine ค.ศ. 1920 (พ.ศ. 2463)
ที่มาภาพ : archive.org

หนังโป๊ในช่วงนี้ไม่มีอะไรมากพล็อตง่าย ๆ ใช้กล้องถ่ายทำแบบ candid กล่าวได้ว่าในยุค 1920s ผู้หญิงไม่ดูหนังโป๊กันเลย ทำให้ผู้กำกับหนังโป๊ก็สร้างขึ้นมาด้วยความตั้งใจที่จะให้ผู้ชายดูเพียงเท่านั้น  

ส่วนใหญ่ในฝรั่งเศสและอเมริกาช่วงปี 1920s การผลิตหนังโป๊ยังคงผิดกฎหมาย ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหลายรายถูกดำเนินคดี 

ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำและยาคลายเครียด : 1930s

ในยุคนี้ผู้กำกับเริ่มเพิกเฉยต่อข้อห้ามต่าง ๆ ในการผลิตหนังโป๊ และหลุดกรอบศีลธรรม เริ่มมีการนำเสนอฉากการมีเพศสัมพันธ์แบบหมู่, เพศเดียวกันหรือต่างเชื้อชาติ ซึ่งผู้กำกับพยายามหาว่าผู้ชมต้องการอะไรจากหนังโป๊ เพราะผู้คนเริ่มเบื่อหน่ายกับการเห็นภาพอวัยวะเพศแบบเต็มจอกันแล้ว ภาพการนำเสนอในยุคนี้จึงเป็นภาพที่กว้างขึ้น เพื่อการชื่นชมเรือนร่างของหญิงที่เปลือยเปล่า รวมถึงเห็นการแสดงออกทางสีหน้าของนักแสดงที่ดูมีอารมณ์ร่วมและมีชีวิตชีวามากขึ้น

ถือว่าเป็นยุคที่มีความหลากหลายพอสมควรสำหรับวงการหนังโป๊ เป็นอีกหนึ่งยุคที่ทดสอบหาขอบเขตในการนำเสนอผลงานว่าแบบใดจะได้รับการอนุญาตให้ฉายได้

สงครามโลกครั้งที่ 2 และวิกฤติของอุตสาหกรรมหนังโป๊ : 1940s

การพัฒนาของอุตสาหกรรมหนังโป๊เริ่มหยุดนิ่งเมื่อสงครามโลกครั้งที่สองเริ่มต้นขึ้น มาตรฐานความงามเริ่มเปลี่ยนแปลงจาก เหล่าผู้หญิงที่อวบ หน้าอกใหญ่เริ่มได้รับความนิยมลดลง และผู้หญิงที่หน้าอกเล็ก เริ่มปรากฏบนจอมากขึ้น มีเหล่าผู้ชายใส่แว่นที่ไม่ผ่านการตรวจร่างกายไปเกณฑ์ทหารปรากฏบนจอมากขึ้น ผู้หญิงก็มักจะใส่ถุงน่องสีดำ ซึ่งมันก็ได้กลายเป็นสิ่งหนึ่งที่เหล่าชายคลั่งไคล้ (Fetish) กันในช่วงเวลานั้น 

ภาพผู้หญิงสวมทถุงน่องถ่ายที่สวนสาธารณะ
ที่มาภาพ : pictolic.com

หนังโป๊ในยุคนี้ไม่ได้มีอะไรใหม่หรือแตกต่างไปจากเดิมสักเท่าไหร่ และความนิยมก็ไม่เท่ายุคก่อน เนื่องจากผู้ชายถูกเกณฑ์ไปทหาร ก็ไม่สามารถหาหนังโป๊ดูได้ จึงมีความต้องการภาพ (Pin-up Girl)*, โปสการ์ด, นิตยสารแนวอีโรติกจึงเพิ่มขึ้นแทน 

ภาพ Pin-up Girls
ที่มาภาพ : artofmanliness.com

*ซึ่ง Pin-up ถูกใช้ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1941 ( พ.ศ. 2484) คือภาพนางแบบที่โพสท่าในลักษณะวาบหวิวหรือโป๊เปลือย และใช้ติด (Pin-up) บนกำแพงหรือล็อกเกอร์ บางครั้งเป็นภาพถ่ายขาวดำ บางครั้งก็เป็นภาพวาดสีด้วยมือ แต่มีแบบเป็นบุคคลจริง ๆ มีนางแบบดัง ๆ เช่น Betty Grable, Marilyn Monroe, Rita Hayworth เป็นต้น ซึ่งบางครั้งก็เรียกว่า Cheesecake photos**

**Cheesecake เป็นคำที่มีความข้องเกี่ยวกับผู้หญิงมาตั้งแต่สมัยโบราณ ถูกใช้ในอังกฤษช่วงปี 1660s เพื่ออธิบายถึงผู้หญิงที่ “สำส่อนหรือเซ็กซี่เกินไป” ในช่วงปี ค.ศ. 1662 (พ.ศ. 2205) ก็จะพบคำเหล่านี้ในกวีหรือบทเพลง รวมถึงคำนี้เป็นการอุปมาอุปมัยในระดับสากลที่สื่อว่า ผู้หญิง=ของหวาน 

ข้ามมาในปี ค.ศ. 1915 (พ.ศ. 2458) เมื่อช่างภาพอย่าง George Miller ของ Bain News Service ได้เจอกับผู้หญิงสวยคนนึงบนเรือที่เขานั่ง นั่นคือสาวรัสเซีย Elvira Amazar เขาขอถ่ายรูปเธอและบอกให้เธอถกกระโปรงขึ้นหน่อยเพื่อให้ได้ภาพที่ดีกว่า จน editor มาเห็นภาพนี้บนโต๊ะของเขาและอุทานว่า “ทำไมนี่มันดียิ่งกว่า cheesecake ซะอีก” นี่อาจเป็นการปรากฏคำว่า cheesecake ครั้งแรกบนสื่ออเมริกา และ Miller ก็เริ่มถ่ายภาพแนวนี้ต่อมา เป็นการนิยามภาพถ่ายที่โชว์ขาส่วนมากว่า cheesecake ไปโดยปริยาย

ในทางกลับกันคนก็หันมาทำหนังโป๊เล็ก ๆ ด้วยกล้องของตัวเองที่บ้าน เพื่ออวดเพื่อนฝูงกันแทน และก็มีผู้หญิงหลายคนยินยอมมาแสดงเหตุผลเพราะเงิน

การก่อกำเนิดของดาราหนังโป๊ : 1950s

หลังจากที่เหล่าผู้ชมกลับมาใช้ชีวิตอย่างปกติสุข ในช่วงเวลานี้ก็ก่อเกิดความคลั่งไคล้ต่าง ๆ เพิ่มขึ้นมามากมาย ทำให้เกิดโรงหนังที่ไม่ใช่สำหรับเด็กขึ้นมา รวมถึงการตีพิมพ์นิตยสารอย่าง Playboy ในปี ค.ศ. 1953 (พ.ศ. 2496) โดยเจ้าพ่อ Playboy อย่าง Hugh Hefner เจ้าตัวอธิบายว่านิตยสารีนี้เป็น "คู่มือสำหรับชายในเมือง"

ซึ่งภาพที่เห็นบ่อย ๆ นั้นก็จะเป็นเหล่านักแสดงหญิงในชุดชั้นใน, ถุงน่องลูกไม้, รองเท้าส้นเข็ม นิยมการกำจัดขนในที่ลับและบริเวณใกล้เคียง เป็นภาพเปลือยช่วงบน พร้อมกับบทความ และบทสัมภาษณ์ที่ครอบคลุมหัวข้อทางการเมืองและวัฒนธรรม นิตยสารโป๊ที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ได้รับการกล่าวขาว่ามีบทบาทสำคัญในการปฏิวัติทางเพศ และการเปิดเสรีทางด้านกฎหมายของเรื่องนี้ เป็นตัวแทนทางเพศในโลกตะวันตก

นิตยสาร Playboy ฉบับแรก
ที่มาภาพ : usatoday.com

นักแสดงหลายคนในยุคเก่าก็ทำงานในอุตสาหกรรมหนังโป๊มากขึ้น นักแสดงหญิงหลายคนก็เป็นหน้าใหม่ที่ไม่เคยผ่านงานแสดงมาก่อน บางส่วนก็ถูกล่อลวงเข้าสู่โลกของหนังโป๊ และนักแสดงหนังโป๊บางส่วนก็สร้างชื่อจนได้ไปปรากฏในบทรองในหนังอื่น ๆ แต่พวกเธอก็ถูกคาดหวังให้เป็น Sex Symbols ใช้เรือนร่างให้เป็นประโยชน์ โชว์หน้าอกหรือโชว์เรียวขาเท่านั้น

Tana Louise ดาวโป๊ยุค 1950s
ที่มาภาพ : fanpop.com

หลังจากเปิดเสรีทางด้านกฎหมายโรงหนัง โรงหนังผู้ใหญ่ก็ปรากฏขึ้นโดยต้องมีตำรวจคอยคุมอยู่ด้วย

กฎหมายรับรองและสาธารณชนยอมรับ : 1960s

ในยุคนี้มีการแพร่หลายหนังโป๊ในรูปแบบ Home Video มากขึ้น สังคมสมัยนี้มีความเสรีมากกว่ายุคก่อน มันคือช่วงเวลาของการคุมกำเนิดและอิสระในความรักทำให้เกิดความรู้สึกใหม่มากมายในชีวิตจริง กำเนิด Swing clubs (คลับเซ็กส์) ขึ้นมา รวมถึงโรค Nymphomania (ขาดผู้ชายไม่ได้) และในปีค.ศ. 1962 (พ.ศ. 2505) ก็ก่อกำเนิดร้าน Sex shop แห่งแรกขึ้นในประเทศเยอรมัน

คลิปโป๊เริ่มมีพล็อตที่หลากหลาย ถูกถ่ายทำในหลายที่ไม่ว่าจะในมหาวิทยาลัย, โรงพยาบาล, ในป่า, บนเรือยอร์ช ภาพที่เห็นก็ไม่ใช่การ close-up ที่อวัยวะเพศแล้วแต่มีให้เห็นหลากหลายมุม และแนวที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือฉากเซ็กส์ซีนที่เป็นแบบหมู่

ในปี ค.ศ. 1962 (พ.ศ. 2505) สตูดิโอของสวีเดนได้เผยแพร่หนังที่คนมีเซ็กส์กันจริง ๆ ขึ้นมา โรงหนังโป๊กลายมาเป็นที่จดจำกันมากขึ้น และประเทศเยอรมันก็เป็นประเทศแรกที่ทำให้หนังประเภทนี้ถูกกฎหมายในช่วงปี ค.ศ. 1969 (พ.ศ. 2512) ทำให้โลกได้พบกับความมหัศจรรย์ของเรื่องเพศก่อกำเนิดหนังโป๊มากมายทั่วโลก

ยุคของ Stag Film สิ้นสุดเมื่อเกิดการเริ่มต้นของ Sexual revolution (1960s-1970s) การเคลื่อนไหวทางสังคมที่เกี่ยวกับเรื่องเพศ เรียกร้องเรื่องการปลดปล่อยทางเพศ รวมถึงการยอมรับการมีเพศสัมพันธ์นอกจากความดั้งเดิม (คู่สมรส) เรียกร้องเรื่องการคุมกำเนิดให้เป็นเรื่องปกติ, การเปลือยกายในที่สาธารณะ, ภาพอนาจาร, การมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงาน, รักร่วมเพศ, การช่วยตัวเอง, เพศทางเลือก, การทำแท้งอย่างถูกกฎหมาย เรื่องเหล่านี้ก็มีกฎหมายตามมาในภายหลัง

ยุคทองหนังโป๊ (Golden Age of Porn) | ค.ศ. 1969-1980s (พ.ศ. 2512-2532)

“ยุคทองแห่งหนังโป๊” เรียกได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่หนังโป๊มีการถ่ายทำด้วยคุณภาพที่สูงขึ้น และได้เข้าฉายในโรงหนังจนกลายเป็นส่วนนึงของวัฒนธรรมป๊อปไปเลย (Pop Culture) มันได้รับความสนใจอย่างมากจากโรงหนังกระแสหลัก นักวิจารณ์และประชาชนทั่วไป รูปลักษณ์ของดาราหนังโป๊ก็เริ่มกลับมาเป็นเหมือนในอดีต ผู้คนชื่นชอบผู้หญิงผมบลอนด์ยาวหยิกยุ่ง ๆ หน่อย อกโต และดาราอย่าง Ginger Lynn กลายเป็นผู้นำเทรนด์แฟชั่นแห่งยุคนี้ หนังโป๊สามารถหาซื้อหรือเช่าได้ตามร้านวิดีโอ 

Ginger Lynn
ที่มาภาพ : reddit.com/

ในปี ค.ศ. 1969 (พ.ศ. 2512) ประเทศเดนมาร์กได้กลายเป็นประเทศแรกที่มีการยกเลิกการเซ็นเซอร์ ด้วยเหตุนี้ทำให้หนังโป๊ถูกกฎหมาย (รวมถึงหนังโป๊เด็กด้วย) ซึ่งนำไปสู่การลงทุนในการผลิตต่าง ๆ มากมาย ต่อมาในปี ค.ศ. 1980 (พ.ศ. 2523) ประเทศเดนมาร์กก็ได้ออกมาห้ามผลิตหนังโป๊เด็ก

และถึงแม้ว่าในจะถูกกฎหมายในเดนมาร์กแต่ในอีกหลากหลายประเทศก็ยังคงผิดกฎหมายอยู่ ต้องลักลอบนำเข้ามาจัดจำหน่ายโดยบางที่ก็ไม่ได้โชว์หน้าร้านแอบขายกันหลังร้าน หรือซื้อกันใต้โต๊ะ ใต้เคาน์เตอร์ หรือในโรงหนังบางที่ก็จะฉายหนังโป๊สำหรับผู้ที่เป็นสมาชิกเท่านั้น 

Pornography Supermarket ที่ Copenhagen ประเทศเดนมาร์ก
ที่มาภาพ : thelocal.com

อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 12 มิถุนายน ค.ศ. 1969 (พ.ศ. 2512) ก็ได้ก่อกำเนิดหนัง ภาพยนตร์ Blue Movie (หรืออีกชื่อนึงว่า Fuck) ของ Andy Warhol กลายเป็นหนังโป๊ฉายโรงเรื่องแรกที่มีการแสดงภาพการมีเพศสัมพันธ์อย่างชัดเจน ได้รับการเข้าฉายในโรงหนังมากมายที่อเมริกา รวมถึงหนัง ภาพยนตร์ Mona ในปี ค.ศ. 1970 (พ.ศ. 2513) อำนวยการสร้างโดย Bill Osco นับว่าเป็นอีกหนึ่งหนังโป๊ชื่อดังที่เข้าฉายในโรงหนังเป็นวงกว้างในอเมริกา

โปสเตอร์หนัง ภาพยนตร์ Blue Movie ของ Andy Warhol ค.ศ. 1969 (พ.ศ. 2512)
ที่มาภาพ : imdb.com

ซึ่งทั้งสองเรื่องนี้ก็เป็นแรงบันดาลใจให้หนังโป๊เรื่องต่อ ๆ มาที่กลายมาเป็นหนังโป๊ระดับตำนานเลยก็ว่าได้ อย่าง หนัง ภาพยนตร์ Deep Throat ในปี ค.ศ. 1972 (พ.ศ. 2515) กำกับโดย Gerard Damiano นำแสดงโดย Linda Lovelace และมีเรื่องอื่น ๆ อีกมากมาย

 
โปสเตอร์หนัง ภาพยนตร์ Deep Throat ค.ศ. 1972 (พ.ศ. 2515)
ที่มาภาพ : imdb.com

ทั้งหนัง ภาพยนตร์ Behind the Green Door ค.ศ. 1972 (พ.ศ. 2515) กำกับโดยสองพี่น้อง Mitchell นำแสดงโดย Marilyn Chambers, หนัง ภาพยนตร์ The Devil in Miss Jones ค.ศ. 1973 (พ.ศ. 2516) ผลงานกำกับของ Gerard Damiano เช่นกัน,หนัง ภาพยนตร์ The Opening of Misty Beethoven ในปี ค.ศ. 1976 (พ.ศ. 2519) กำกับโดย Radley Metzger รวมถึงหนัง Blue Movie ยังเป็นแรงบันดาลใจในการสร้าง หนัง ภาพยนตร์ Last Tango in Paris หนังดราม่าอีโรติกที่เป็นที่ถกเถียงกันในระดับสากล ผลงานการกำกับของ Bernando Bertolucci นำแสดงโดย Marlon Brando ซึ่งออกฉายในปี ค.ศ. 1972 (พ.ศ. 2515) ในโรงหนังเช่นกัน

ภาพจากหนัง ภาพยนตร์ Last Tango in Paris ค.ศ. 1972 (พ.ศ. 2515)
ที่มาภาพ : imdb.com

ในปี ค.ศ. 1970 (พ.ศ. 2513) ประธานาธิบดีอเมริกาได้ก่อตั้งคณะกรรมาธิการว่าด้วยเรื่องอนาจารและภาพอนาจาร เพื่อศึกษาผลกระทบของหนังโป๊ ก็ได้สรุปว่า “มีหลักฐานไม่เพียงพอว่าการเปิดเผยเนื้อหาทางเพศที่โจ่งแจ้งมีบทบาทสำคัญในการก่อให้เกิดพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมหรือการเกิดอาชญากรรม” โดยในรายงานยังระบุถึงว่าไม่ให้มีข้อจำกัดใด ๆ ในการเข้าถึงหนังโป๊และแนะให้กฎหมาย “ไม่ควรพยายามที่จะแทรกแซงสิทธิของผู้ใหญ่ที่ต้องการอ่าน, ได้รับ, หรือดูเนื้อหาทางเพศที่โจ่งแจ้ง”  

ในปี ค.ศ. 1988 (พ.ศ. 2531) ศาลฏีกาแห่งแคลิฟอร์เนียตัดสินคดี People v. Freeman (คดีอาญาที่ Harold Freeman ถูกฟ้องโดยรัฐแคลิฟอเนีย ในฐานะผู้อำนวยการสร้างและผู้กำกับหนังโป๊ ในข้อหาจัดหาบุคคลโดยมีจุดประสงค์เพื่อค้าประเวณี ซึ่งในกรณีนี้คือการหานักแสดงมาเล่นหนังโป๊) ซึ่งการฟ้องร้องคดีนี้เป็นส่วนหนึ่งที่ทางรัฐแคลิฟอร์เนียพยายามจะปิดอุตสาหกรรมหนังโป๊ แต่ศาลก็ได้ตัดสินว่า การถ่ายทำกิจกรรมทางเพศเพื่อนำไปจัดจำหน่าย “ไม่ถือเป็นการจัดหาหรือค้าประเวณี” ซึ่งการพิจารณาคดีในครั้งนี้ทำให้การผลิตเนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่ถูกกฎหมายใน Los Angeles ซึ่งในปี ค.ศ. 2005 (พ.ศ. 2548) LA ก็กลายเป็นศูนย์กลางการผลิตหนังโป๊ที่ใหญ่ที่สุดในโลก ซึ่งในปัจจุบันการจัดจำหน่าย ครอบครอง หรือผลิตหนังโป๊ที่อเมริกาก็ไม่ใช่สิ่งผิดกฎหมายแต่อย่างใด

คนดังมากมายก็พูดถึง จนคำว่า Porn Chic หรือ Porno Chic ได้เกิดขึ้นครั้งแรกในวัฒนธรรมอเมริกันสมัยใหม่ หนังโป๊ทำรายได้บน Box-office ด้วยงบประมาณการสร้างที่ต่ำ และก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้มีความก้าวหน้าทางเทคนิคและการผลิต จนเริ่มแข่งขันกับหนังจากทางฝั่ง Hollywood ได้ ถ้าหากปล่อยไว้โดยไม่ควบคุมละตรวจสอบ หนังโป๊อาจลามมากลายเป็นสิ่งที่มีอิทธิพลต่อหนัง Hollywood ได้

ก่อกำเนิดดาราหนังโป๊ชื่อดังประดับวงการมากขึ้นและมีชื่อเสียงมาก ๆ เช่น Rene Bond, Rick Cassidy, Eric Edwards, John C. Holmes, Robert Kerman, Gloria Leonard และอีกมากมาย

Rene Bond ดาราหนังโป๊ชื่อดังแห่งยุค 70s
ที่มาภาพ : entertainment.ie

หนังโป๊ในยุคนี้จะมีสคริปท์เสียส่วนมาก คือมีเรื่องราวมากขึ้นกว่าการที่หญิงชายเข้าฉากมีอะไรกัน ภาพ Close-up ส่วนใหญ่ไม่ได้ถ่ายที่อวัยวะเพศแล้ว แต่เป็นภาพใบหน้าผู้หญิงที่รองรับน้ำอสุจิจากฝ่ายชาย เหล่านักแสดงมีการใช้ยาชาเฉพาะเพื่อเล่นฉากเซ็กส์ได้นานขึ้น

อย่างไรก็ตามด้วยความที่การใช้งานของเครื่องบันทึกเทปวิดีโอ (Videocassette recorders) เพิ่มขึ้นสำหรับการใช้ดูส่วนตัวในช่วง 1980s ทำให้วิดีโอเข้ามาแทนที่หนังโรง เลยทำให้หนังโป๊ถ่ายทำกันง่ายมากขึ้นและวิดีโอเลยกลายเป็นสื่อเผยแพร่หนังโป๊มากขึ้น หนังโป๊จึงเริ่มกลายเป็นสื่อที่ใช้งบประมาณต่ำในการทำใครก็ทำได้ คุณค่าเริ่มลดลงเรื่อย ๆ จนกลายมาเป็นจุดสิ้นสุดยุคทองของหนังโป๊

ความเคารพ, ความนิยมและการรุกรานของอินเทอร์เน็ต : 1990s

หนังโป๊ในยุคนี้เริ่มมีการล้อเลียนหนังดังอย่างเช่น Terminator, Star Wars, Nightmares on Elm Street เป็นต้น โดยภาพรวมมันยังคงเป็นหนังโป๊สไตล์แบบยุค 80s ต่างกันที่เสื้อผ้า และเรื่องราวเท่านั้น

หนังโป๊กลายเป็นสิ่งที่คนให้เกียรติในการทำงานด้านนี้กันมากขึ้น ไม่ได้มองเป็นแค่วัตถุทางเพศแล้ว สื่อก็ติดตามและลงข่าวเกี่ยวกับดาราหนังโป๊ชื่อดัง ส่วนดาราหนังโป๊ก็มีรายได้มากมาย มีรถหรู ๆ ได้ขึ้นปกนิตยสาร หนังโป๊ก็มีเวทีรางวัลประกวดเป็นของตัวเอง AVN Awards หรือหลายคนคุ้นเคยกันว่ามันคือ "Oscars สำหรับหนังโป๊" มีแบ่งสาขารางวัลหลากหลายมากมาย เช่น Best Blowjob เป็นต้น และยังคงจัดกันมาถึงปัจจุบัน

บรรยากาศงาน AVN Awards ในปี 2022 (พ.ศ. 2565)
ที่มาภาพ : twitter.com/AVNMediaNetwork

อินเทอร์เน็ตเริ่มเข้ามามีบทบาทหลักมากขึ้น เป็นช่องทางที่ทำให้ผู้คนเข้าถึงหนังโป๊ได้ง่ายขึ้น และก็เกิด “การปฏิวัติของมือสมัครเล่น” เมื่อเหล่ามือสมัครเล่นที่ทำหนังโป๊จากช่วงปลายยุค 80s และ 90s ได้ใช้กล้องดิจิทัลและอินเทอร์เน็ต สร้างและเผยแพร่หนังโป๊ของตัวเองลงบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต 

เมื่อการใช้งาน World Wide Web เป็นที่นิยมมากขึ้นจากการมาของเว็บเบราว์เซอร์ Netscape navigator ในปี ค.ศ. 1994 (พ.ศ. 2537) ซึ่งเป็นช่องทางใหม่ที่สามารถเผยแพร่และเสพหนังโป๊ได้ง่ายขึ้น 

ในช่วงนี้ได้ก่อกำเนิด ASCII PORN เป็นสื่อลามกแรกที่เกิดขึ้นในโลกอินเทอร์เน็ต มันคือภาพโป๊ที่ผู้คนสร้างขึ้นมาโดยใช้เครื่องหมายทางคอมพิวเตอร์ต่าง ๆ เช่น อัฒภาค, จุลภาค เป็นต้น 

ในช่วงปี ค.ศ. 1995 (พ.ศ. 2538) นิตยสาร Time ได้ขึ้นปกเกี่ยวกับเรื่อง Cyberporn และกล่าวว่าภาพโป๊เป็นภาพที่ปรากฏบนโลกออนไลน์มากถึง 80% ของภาพทั้งหมด

นิตยสาร Time ฉบับวันที่ 3 กรกฏาคม ค.ศ. 1995 (พ.ศ. 2538)
ที่มาภาพ : content.time.com

Danni’s Hard Drive กำเนิดขึ้นในปี ค.ศ. 1995 (พ.ศ. 2538) โดย Danni Ashe เป็นหนึ่งในเว็บโป๊แรก ๆ ที่เกิดขึ้น เป็นแหล่งรวมของอดีตนักเปลื้องผ้าและนางแบบเปลือย ในปี ค.ศ. 2000 (พ.ศ. 2543) ทาง CNN ได้รายงานว่าเว็บไซต์นี้มีรายได้มากถึง 6.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ 

และด้วยการมาของอินเทอร์เน็ต ทำให้สื่อลามกต่าง ๆ ได้ย้ายไปยังออนไลน์ ทำให้ผู้บริโภคสามารถเข้าถึงเนื้อหาได้อย่างหลากหลายและง่ายขึ้น โดยไม่ต้องระบุตัวตน ซึ่งเว็บเหล่านี้ก็ทำให้ยอดขายดีวีดีและนิตยสารสำหรับผู้ใหญ่ลดลงในเวลาต่อมา จนภายหลังนิตยสารหลายสำนักก็หันไปทำออนไลน์มีเว็บไซต์เป็นของตัวเอง และการมาของอินเทอร์เน็ตก็ทำให้การเสพสื่อลามกทางอินเทอร์เน็ตเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว 

โลกปัจจุบัน

ในช่วงปี ค.ศ. 2010 (พ.ศ. 2553) บริษัทผลิตหนังโป๊หลายรายและเว็บไซต์หนังโป๊หลายแห่ง เช่น Pornhub, RedTube และ YouPorn มีบริษัทแม่เป็น MindGeek เป็นบริษัทที่ถูกนิยามว่าเป็น “ผู้ผูกขาด” ในธุรกิจหนังโป๊ ซึ่งในปี ค.ศ. 2022 (พ.ศ. 2565) สื่อลามกในโลกออนไลน์มีมากกว่า 10,000 TB โดยมี Xvideos.com และ Pornhub.com เป็นสองเว็บไซต์ที่มีผู้เข้าชมมากที่สุด 

โลโก้เว็บ Pornhub
ที่มาภาพ : commons.wikimedia.org

ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีต่าง ๆ ทำให้การผลิตหนังโป๊ง่ายขึ้นมาก บางคนมีแค่มือถือเครื่องเดียวก็สามารถทำสื่อโป๊ขึ้นมาได้เลย ดั่งเช่น OnlyFans แพลตฟอร์มที่ก่อตั้งในปี ค.ศ. 2016 (พ.ศ. 2559) ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นในฐานะแพลตฟอร์มสำหรับการเผยแพร่สื่อลามกในยุคดิจิทัลแบบนี้ มีเนื้อหาหลากหลาย ถึงแม้จะมีการเสียค่าสมัครสมาชิกเป็นรายบุคคลที่อยากติดตาม แต่มันเพิ่มความใกล้ชิดด้วยการสามารถติดต่อสื่อสารพูดคุยกับเจ้าของผลงานนั้น ๆ ได้อีกด้วย

โลโก้ OnlyFans
ที่มาภาพ : eDigital Agency

การเข้าถึงโลกออนไลน์ในปัจจุบัน ก็ทำให้สื่อลามกกลายเป็นกระแสหลักทางวัฒนธรรมมากขึ้นในศตวรรษที่ 21 มีการยอมรับกันมากขึ้นกว่าในอดีต มีคนบางส่วนกล้าออกมาพูดเรื่องเพศอย่างเปิดเผย มีการเรียกร้องต่าง ๆ มากมาย ทั่วโลก 

สื่อถึงภาพคนที่กำลังดูเว็บโป๊
ที่มาภาพ : yanalya on Freepik

หนังโป๊ในดินแดนอาทิตย์อุทัย (Japanese's Adult Videos)

หนังโป๊ในญี่ปุ่นจะมีลักษณะที่แตกต่างจากหนังโป๊ทางฝั่งตะวันตก ทั้งรูปแบบการนำเสนอและอีกมากมาย หนังโป๊ในญี่ปุ่นมีชื่อเรียกว่า AV ย่อมาจาก Adult Videos, มีดารา AV ชื่อดังกระฉ่อนระดับโลกมากมาย เป็นหนึ่งในประเทศที่อุตสหกรรมหนังโป๊รุ่งเรืองมาก ถ้าเป็นอนิเมะโป๊ก็จะถูกเรียกว่า Hentai, มีนิตยสารและหนังสือการ์ตูนมังงะ รวมถึงเกมโป๊ให้ได้เข้าถึงกันด้วย

ก่อนศตวรรษที่ 20

สื่อโป๊สมัยก่อนเรียกว่า "Shunga" เป็น erotic art ประเภทหนึ่ง ที่เป็นภาพพิมพ์โป๊เปลือยที่อยู่ในกรอบไม้ เป็นประเภทนึงของภาพอูกิโยะ (Ukiyo-e*) ที่ยังเป็นที่ถกเถียงกันว่าต้นกำเนิดภาพแรกอยู่ในช่วงไหน เป็นภาพโป๊หลากหลายอย่างทั้งการมีเซ็กกัน การช่วยตัวเองและอีกมากมาย

*Ukiyo-e เป็นการแกะสลักไม้เป็นแม่พิมพ์จากภาพที่วาดเอาไว้ และใช้สีพิมพ์ลงบนผ้าหรือกระดาษ ด้วยสีอื่น ๆ จนเกิดเป็นภาพ 

โดยมีศิลปินหลายคนที่มีชื่อเสียงอย่าง Hokusai กับภาพ The Dream of the Fisherman’s Wife, Lesbian and Two Lovers หรือผลงานของ Kitigawa Utamaro อย่าง Client Lubricating a Prostitute และหนึ่งในภาพชื่อดังที่หลายคนรู้จักคือผลงานภาพชุดของ Kunisada ในปี ค.ศ. 1850 (พ.ศ. 2393) ที่ชื่อว่า A Bedside Guide to the Colours of Love in Spring

แต่หลังจากฟื้นฟูยุคสมัย Meiji ครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 ภาพเหล่านี้ก็ถูกจำกัดภายใต้แรงกดดันจากรัฐบาล

ศตวรรษที่ 20 | ค.ศ. 1901-2000 (พ.ศ. 2444-2543)

ในช่วงปลายยุค Taisho และต้นยุค Showa เกิดการเคลื่อนไหวทางศิลปะที่เรียกว่า Ero guro nansensu เป็นศิลปะที่เกี่ยวข้องกับเรื่องทางเพศ ที่มาจากคำว่า Erotic, Grotesque (พิลึก) และ Nonsense (ไร้เหตุผล) โดยได้อิทธิพลมาจากทางยุโรป ซึ่งในช่วงนี้ยังมีการเปิดเสรีเรื่องเพศในนิยายและมังงะ แต่ก็มีการควบคุมสำหรับภาพถ่ายและหนัง

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 มีกฎหมายต่อต้านการอนาจาร เป็นฉบับเดียวที่มีผลบังคับใช้ ซึ่งในระหว่างการยึดครองญี่ปุ่นกินเวลาจนถึงปี ค.ศ. 1952 (พ.ศ. 2495) เนื้อหาทางเพศที่โจ่งแจ้งทุกรูปแบบถูกแบนในประเทศ กองกำลังของอเมริกาที่ยึดญี่ปุ่นก็ได้กำหนดแนวทางศีลธรรมและกฎหมายแบบตะวันตกให้คนในประเทศ ทำให้ประชาชนเริ่มนำแนวคิดและนำมาปรับใช้ ทำให้เริ่มเกิดแนวคิดเชิงลบเกี่ยวกับสื่อลามกอนาจารต่าง ๆ เป็นผลให้เมื่อภายหลังที่กองกำลังของอเมริกาถอนออกไป รัฐบาลญี่ปุ่นก็ยังคงห้ามเนื้อหาทางเพศที่โจ่งแจ้ง, ห้ามบรรยายภาพกิจกรรมทางเพศ, Sex worker ก็ผิดกฎหมายในช่วงปี ค.ศ. 1958 (พ.ศ. 2501) ซึ่งก็ถูกห้ามมาจนถึงช่วงปลาย 1980s 

ในช่วงต้นปี 1960s หลายสตูดิโอถ่ายทำหนังก็ได้เริ่มผลิต Pink films ขึ้นมา (Pink films กล่าวง่าย ๆ คือหนังที่มีภาพเปลือยหรือมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับเนื้อหาทางเพศ) ด้วยกฎหมายการเซนเซอร์ที่ห้ามเห็นอวัยวะเพศ แต่อย่างอื่นมีอิสระที่จะแสดงอะไรก็ได้ ทำให้หนังเหล่านี้มีความหลากหลายทางเนื้อหาเป็นอย่างมาก ตลอดช่วงปี 1960s Pink fims มักจะถูกผลิตขึ้นมาด้วยทุนที่ต่ำจากนักทำหนังอิสระ เช่น Koji Wakamatsu จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1971 (พ.ศ. 2514) ค่ายหนังอย่าง Nikkatsu ก็ได้กระโดดลงมาทำหนังประเภทนี้ด้วยเช่นกัน

ในปี ค.ศ. 1976 (พ.ศ. 2519) หนัง ภาพยนตร์ In the Realm of the Senses ของ Nagisa Oshima ถูกแบนเนื่องด้วยภาพและเนื้อหาที่โป๊เปลือย ถึงแม้เรื่องนี้จะสร้างชื่อเสียงในเทศกาลหนังที่ New York และเทศกาลหนังเมืองคานส์ก็ตาม แต่ทางการญี่ปุ่นก็ได้กำจัดหนังเรื่องนี้ ซึ่งตัวหนังว่าด้วยเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในญี่ปุ่น โดยมีเนื้อหาอย่างโจ่งแจ้งถึงการ Asphixiophilia (เป็นพฤติกรรมอย่างนึงที่อยากให้ตัวเองขาดอากาศหายใจเพื่อช่วยให้ถึงจุดสุดยอด) ซึ่งมันดูรุนแรงเกินไปสำหรับการรับชมสาธารณะที่ญี่ปุ่น ทำให้ทั้งผู้ผลิต ผู้เขียนบทที่เกี่ยวข้องกับหนังเรื่องนี้ถูกนำตัวขึ้นศาลและถูกตั้งข้อหาอนาจาร แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ถูกตัดสินว่าไม่มีความผิด ต่อมาการโป๊เปลือยช่วงบนก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ปรากฏในหนังจนกระทั่งปี ค.ศ. 1986 (พ.ศ. 2529) 

โปสเตอร์หนัง ภาพยนตร์ In the Realm of the Sense ค.ศ. 1976 (พ.ศ. 2519)
ที่มาภาพ : imdb.com

หนังโป๊กลายเป็นวิดีโอที่แพร่หลายอย่างมากในช่วง 1980s มันถูกเรียกว่า AV (Adult Video) เพราะเนื่องจากครอบครัวญีปุ่่นส่วนใหญ่มีทั้งโทรทัศน์และเครื่องเล่นวิดีโอ การจัดจำหน่ายมีทั้งในรูปแบบ VHS, Betamax และ lasedisc เป็นเสียส่วนน้อย 

ในช่วงปลายปี 1980s ตลาดของ Dojinshi ขยายวงกว้างขึ้น (Dojinshi คือการ์ตูนที่วาดและตีพิมพ์กันเอง ไม่ได้ผ่านสำนักพิมพ์ใหญ่ มักจะดัดแปลงมาจากผลงานที่มีอยู่แล้ว สร้างสรรค์โดยนักวาดสมัครเล่น อาจมีมืออาชีพมาทำด้วยบ้างในบางครั้ง) และประมาณครึ่งนึงของตลาดนี้ก็คือการ์ตูนโป๊ 

อ้างอิงจากคำพูดของ John Car ที่ปรึกษาของรัฐบาลอังกฤษ ด้านนโยบายความปลอดภัยทางอินเทอร์เน็ตสำหรับเด็ก กล่าวเอาไว้ว่า 2 ใน 3 ของภาพอนาจารในเน็ตช่วงปลาย 1990s อาจมาจากประเทศญี่ปุ่น และตั้งแต่มีกฎหมายต่อต้านสื่อลามกอนาจารเด็กเกิดขึ้นมาในปี ค.ศ. 1999 (พ.ศ. 2542) ณ ตอนนี้เชื่อว่ามีสัดส่วนของเนื้อหานี้ในโลกออนไลน์ไม่ถึง 2% โดย ECPAT (มูลนิธิเพื่อยุติการแสวงหาประโยชน์ทางเพศจากเด็ก) เชื่อว่าผู้ผลิตหนังโป๊เด็กจำนวนมากหันมาผลิตอนิเมะหรือหนังโป๊ผู้ใหญ่ที่ผู้ใหญ่ที่นักแสดงแต่งตัวเป็นเด็กแทน

ศตวรรษที่ 21 

ช่วง Lockdown จากเหตุการณ์การระบาดของ Covid-19 ผู้ชมทั่วโลกที่ดูหนังโป๊เพิ่มขึ้นอย่างมาก รวมถึงการสั่งซื้อวิดีโอและเซ็กส์ทอยก็เพิ่มขึ้นตามกัน เนื่องจากถูกบังคับให้อยู่แต่ในบ้าน

ภาพแทนสื่อลามกบนเว็บไซต์
ที่มาภาพ : andrew_derr on freepik

ตลาดหนังโป๊ญี่ปุ่นก็เจริญเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ความต้องการเพิ่มขึ้น ส่งผลให้ผู้หญิงจำนวนมากในประเทศญี่ปุ่นได้กลายเป็นเหยื่อของอุตสาหกรรมนี้ หลายคนถูกหลอกให้เชื่อว่าพวกเธอจะได้เป็นนางแบบ แต่ความจริงคือถูกบังคับให้ไปแสดงหนังโป๊ เหตุการณ์นี้ทำให้มีการเรียกร้องให้มีการควบคุมเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้นในอุตสาหกรรมหนังโป๊ของญี่ปุ่น 

ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2022 (พ.ศ. 2565) หนึ่งในเว็บโป๊ที่ใหญ่ที่สุดในญีปุ่นอย่าง R18.com ได้ประกาศปิดตัวลงโดยมีผลตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 2023 (พ.ศ. 2566) อันเนื่องมาจากปัญหาทางการเรียกเก็บเงิน 

ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2022 (พ.ศ. 2565) รัฐบาลญี่ปุ่นผ่านร่างกฎหมายที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อปกป้องสิทธิของนักแสดงชายและหญิงที่ถูกบังคับให้เข้าสู่อุตสาหกรรมหนังโป๊ ในกฎหมายนี้ระบุว่าใครก็ตามที่ยินยอมตกลงไปปรากฏตัวในหนังโป๊สามารถมีสิทธิที่จะยกเลิกสัญญาของตัวเองได้ทุกเมื่อ ก่อนถึง 1 ปีให้หลังที่หนังโป๊ที่พวกเขาแสดงเผยแพร่สู่สาธารณะชนโดยไม่มีเงื่อนไข นอกจากนี้ร่างกฎหมายยังเน้นย้ำถึงความโปร่งใสมากขึ้นเกี่ยวกับกิจกรรมทางเพศในตัวหนัง โดยกำหนดให้ผู้ผลิตต้องอธิบายเป็นลายลักษณ์อักษรเกี่ยวกับลักษณะของเนื้อหาและรายละเอียดกิจกรรมทางเพศต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง การบิดเบือนความจริงหรือการข่มขู่เพื่อป้องกันไม่ให้ถอนสัญญามีโทษจำคุกสูงสุด 3 ปีหรือปรับ 3 ล้านเยนสำหรับรายบุคคล และบริษัทจะโดนปรับ 100 ล้านเยน

ปัจจุบัน การเป็นนักแสดงหนัง AV ของญี่ปุ่น ก็เป็นที่ยอมรับมากขึ้น หลายคนก็ทำเป็นอาชีพหลักจนมีชื่อเสียงโด่งดัง มีงานพบปะแฟนคลับ หรือได้เป็นเล่นหนังใหญ่เลยก็มี บ้างก็ทำเป็นอาชีพเสริมเพื่อหารายได้เพิ่มเติมจากงานประจำ 

Sola Aoi ดารา AV ชื่อดัง ที่เคยมีผลงานแสดงหนังในประเทศไทย
ที่มาภาพ : instagram.com/aoi_sola

ม่านหมอกเซนเซอร์แห่งศีลธรรม

แน่นอนว่าหากคุณ ๆ ท่าน ๆ ได้ดูชมหนัง AV ของทางฝั่งแดนอาทิตย์อุทัย ย่อมต้องคุ้นเคยกับ ม่านหมอกแห่งศีลธรรมหรือการเซนเซอร์พื้นที่ลับของเหล่านักแสดงในหนัง และเคยสงสัยไหมว่าทำไมมันถึงมีการเซนเซอร์แบบนั้น เหตุผลง่าย ๆ ก็เพราะ “กฎหมาย” นั่นแหละ

กล้วย Mosaics
ที่มาภาพ : freepik.com/nbargan

ในประมวลกฎหมายมาตรา 175 ของญี่ปุ่น โดยมีใจความสำคัญว่า ผู้ใดที่จัดจำหน่าย ขายหรือแสดงเอกสาร ภาพวาด วัตถุลามกอนาจารในที่สาธารณะ ถือว่าผิดกฎหมาย 

ซึ่งตัวกฎหมายก็ไม่ได้ให้คำจำกัดความของคำว่า “อนาจาร” เอาไว้ จนกระทั่งมีการตัดสินคดีในปี ค.ศ. 1957 (พ.ศ. 2500) ที่ได้ตัดสินลงโทษ Sei Ito และบรรณาธิการ Kyujiro Koyama ที่ถูกกล่าวหาว่าละเมิดกฎหมายด้วยการตีพิมพ์นิยายเรื่อง Lady Chatterley’s Lover ในปี ค.ศ. 1950 (พ.ศ. 2493) ซึ่งเป็นนิยายที่แปลมาจากต้นฉบับของ D.H. Lawrence โดยความเห็นของศาลกล่าวว่างานจะถือว่าเป็นความอนาจารก็ต่อเมื่อ 

ปลุกเร้าและกระตุ้นความต้องการทางเพศ ทำให้เสียสามัญสำนึกของความเจียมตัวหรือความละอายใจ และละเมิดแนวคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับศีลธรรมทางเพศ

ด้วยเหตุนี้ ทางผู้ผลิตจึงได้ตีความทางกฎหมายข้อนี้ และหาทางเลี่ยงโดยใช้วิธีการเซนเซอร์ ใช้เป็นการทำ mosaics (เซนเซอร์รูปแบบนึง) แปะไว้ที่อวัยเพศ โดยเมื่อทำแบบนั้นแล้วไม่ผิดกฎหมาย มันเลยกลายเป็นมาตรฐานในวงการ AV ของญี่ปุ่นไปโดยปริยายว่าถ้าโมเสกไว้ก็ถือว่าไม่อนาจาร ซึ่งแน่นอนว่าหลายค่ายก็แข่งกันด้วยการนำเสนอว่าค่ายฉันเซนเซอร์บางกว่า เล็กกว่า ปิดน้อยกว่า อะไรทำนองนั้น

ในอีกแง่นึงการ mosaics ปิดบังไว้บางครั้งก็ช่วยนักแสดงในการถ่ายทำฉากเซ็กซ์ เพราะไม่ต้องมีอะไรกันจริง ๆ ไม่ต้องสอดใส่กันจริง ๆ เพียงแต่ใช้การแสดง มุมกล้อง และเทคนิคในการตัดต่อถ่ายทำเพื่อเพิ่มความสมจริงนั่นเอง 

และมันก็ถึงกับเคยมีการหลอกขายพวกโปรแกรมลบเซนเซอร์เสียด้วยซ้ำ คือตามความจริงมันก็ทำไม่ได้หรอก มันเป็นการเติมแต่งด้วยเทคนิคทางคอมพิวเตอร์เสียมากกว่า นอกจากใครจะมีต้นฉบับตอนยังไม่เซนเซอร์แล้วนำมาปล่อยแบบผิดกฎหมายนั่นแหละนะ

และทำไมยังมีหนังบางประเภทที่เป็น uncensor ถูกปล่อยออกมา เหตุผลง่าย ๆ นั่นก็เพราะหนัง uncensor พวกนี้ไม่ได้จัดจำหน่ายในประเทศญี่ปุ่น มันถูกผลิตขึ้นเพื่อส่งออกไปขายที่ต่างประเทศ แต่แน่นอนว่าทางค่ายก็ไม่สามารถโปรโมท โฆษณาหรือจัดกิจกรรมเกี่ยวกับหนังประเภทนี้ได้เลย นักแสดงจะมาออกงานก็ไม่ได้เช่นกัน ก็จะเข้าข่ายผิดกฎหมายในทันที

แต่แน่นอนว่าในยุคที่ทุกคนเข้าถึงอินเทอร์เน็ตและโลกออนไลน์ได้อย่างกว้างขวาง มันก็ไม่พ้นที่เนื้อหา uncensor เหล่านี้จะโผล่หรือปรากฏในโลกออนไลน์ที่ญี่ปุ่น และอาจจะสร้างความเดือดร้อนให้กับเจ้าของค่ายก็เป็นได้เช่นกัน

ตัวเลขที่น่าสนใจของอุตสาหกรรมหนังโป๊ (Porn Industry's revenue)

รายได้ของอุตสาหกรรมหนังโป๊ในอเมริกาเป็นเรื่องยากที่จะวัดได้ โดยในปี ค.ศ. 1970 (พ.ศ. 2513) รัฐบาลกลางได้ประเมินว่ามูลค่าการค้าปลีกของหนังโป๊ในอเมริกาไม่เกิน 10 ล้านดอลลาร์สหรัฐ 

ค.ศ. 1998 (พ.ศ. 2541)

ทาง Forrester Research เผยแพร่รายงานเกี่ยวกับอุตสาหกรรมออนไลน์ของ “เนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่” มีรายรับต่อปีประมาณ 750 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ถึง 1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ

ค.ศ. 2001 (พ.ศ. 2544)

รายได้รวมหลายทาง ประมาณ 2.6 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ถึง 3.9 ล้านดอลลาร์สหรัฐเลยทีเดียว

การมาของ Home Video และ World Wide Web ในช่วงปลายปีศตวรรษที่ 20 ทำให้ธุรกิจหนังโป๊เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วทุกปีอย่างก้าวกระโดด

ค.ศ. 2010 (พ.ศ. 2553)

ทาง CNBC ได้ประมาณการณ์ว่าอุตสาหกรรมหนังโป๊มีมูลค่าสูงถึง 13,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ โดยมีการใช้จ่ายประมาณ 3,075 ดอลลาร์สหรัฐไปกับสื่อลามกทุก ๆ วินาที และมีการผลิตหนังโป๊เกิดขึ้นทุก ๆ 39 นาที

ค.ศ. 2011 (พ.ศ. 2554)

อุตสาหกรรมหนังโป๊กลายเป็นหนึ่งในธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา

ค.ศ. 2012 (พ.ศ. 2555)

จำนววนเว็บโป๊มีจำนวนทั้งหมดประมาณ 25 ล้านเว็บไซต์ โดยคิดเป็น 12% จากทั้งหมดของเว็บไซต์ที่ปรากฏอยู่บนโลกออนไลน์ 

ค.ศ. 2023 (พ.ศ. 2566)

ช่วงเกิดการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส COVID อุตสาหกรรมหนังโป๊มีรายได้เพิ่มขึ้น 25-40% รายได้ทั่วโลกของอุตสาหกรรมหนังโป๊อยู่ที่ 100 พันล้านดอลลาร์สหรัฐในปี ค.ศ. 2023 (พ.ศ. 2566) แค่เฉพาะในอเมริกาก็ 13 พันล้านดอลลาร์สหรัฐแล้ว

หนังโป๊ในประเทศไทย (Porn Industry in Thailand)

ในช่วงปี ค.ศ. 1957 (พ.ศ. 2500) ยุคที่โรงหนังสแตนอโลน (Stand-Alone Cinema) กำลังรุ่งเรือง ฉายหนังต่าง ๆ มากมาย ในราคาที่จับต้องได้ แต่พอการเข้ามาของโรงหนังมัลติเพล็กซ์ อยู่ในห้าง แอร์เย็น ระบบเสียงดี จนเรียกได้ว่ากลายมาเป็นโรงหนังชั้น 1 ก็ทำให้โรงหนังที่ได้กล่าวไปข้างต้นกลายเป็น "โรงหนังชั้นสอง" ไปโดยปริยาย ความดิ้นรนเพื่อการอยู่รอด คือเรื่องราคาที่ถูกกว่าเป็นไหน ๆ หรือการฉายหนังควบจ่ายรอบเดียวได้ดูสองเรื่อง หรือการฉายหนังวนที่ฉายเรื่องเดียววนทั้งวัน และที่สำคัญคือการ "ฉายหนังโป๊" นั่นเอง 

แต่ก็ไม่ใช่ทุกโรงหนังชั้นสองจะฉายหนังโป๊กันขนาดนั้น เราก็ไม่มีทางทราบได้ นอกจากการบอกปากต่อปากของคนในพื้นที่ หรือจะมีคนของเจ้าหน้าที่โรงหนังมาเชียร์มาบอกว่ามีหนังประเภทนั้นฉายนะ บางที่ก็แถมทิชชู่มากับตั๋วหนังให้ไปทำความสะอาดร่องรอยอารยธรรมของตนเองด้วยซ้ำ คนส่วนมากที่เข้าไปดูในโรงก็จะเป็นผู้ชาย ตั้งแต่วัยรุ่น คนทำงาน ไปถึงอาแปะแก่ ๆ หรือใครนึกไม่ออก อย่างในหนังเรื่อง เก๋า…เก๋า ก็มีฉากของโรงหนังชั้นสองนี้อยู่ด้วย ซึ่งตามห้องน้ำก็จะมีสิ่งที่รับรู้ได้ว่าอาจจะมีการประกอบกิจกามเกิดขึ้นที่นี่

แน่นอนว่าเมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป คนก็เลือกที่จะดูหนังสองเครือใหญ่เสียมากกว่า ด้วยคุณภาพด้านการฉาย ด้วยเสียง ความสะดวกสบาย ความสะอาด ปัจจุบันโรงหนังชั้นสองหลายแห่งก็แปรสภาพไปเป็นอย่างอื่น บ้างก็โดนทุบไว้เหลือเพียงร่อยรอยของความทรงจำ เชื่อว่าลองไปถามรุ่นพ่อรุ่นแม่ ลุง น้า ปู่ ย่า ตา ยาย อาจจะคุ้นเคยและอาจจะเคยได้ไปสัมผัสประสบการณ์การดูหนังวาบหวิวในโรงหนังเหล่านั้นก็เป็นได้

หนังโป๊ควรถูกกฎหมายในไทยหรือไม่?

เรื่องกฎหมายกับหนังโป๊ในแต่ละประเทศต่างก็มีข้อห้ามแตกต่างกันไป บางประเทศการจัดจำหน่าย ครอบครอง และการผลิต ล้วนแล้วแต่ผิดกฎหมาย อย่างในทวีปโซนแอฟริกาก็ผิดกฎหมายแทบทั้งนั้น หรืออย่างในเอเชียส่วนมากก็ผิดกฎหมาย มีแค่บางประเทศเท่านั้นที่มีข้อจำกัด เช่นในญี่ปุ่น 

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นจะเห็นได้ว่าประเทศในโซนยุโรปส่วนใหญ่จะถูกกฎหมาย มีเพียงประเทศส่วนน้อยเท่านั้นที่ถือว่าหนังโป๊เป็นสิ่งผิดกฎหมาย เช่นเดียวกันกับในประเทศแถบอเมริกาใต้ก็ถูกกฎหมายเสียส่วนมาก

ถึงแม้ในหลากหลายประเทศจะถูกกฎหมายภายใต้กฏเกณฑ์ที่สร้างขึ้น แต่ในไทยก็ปิดกั้นอย่างปฏิเสธไม่ได้ ทีนี้ลองมองในบ้านเรา หนังโป๊ผิดกฎหมายแบบเต็มประตู ตามประมวลกฎหมายอาญาของไทย มาตรา 287 มีใจความสำคัญไว้ว่า การจำหน่าย นำเข้า เผยแพร่ ผลิต มีไว้ เพื่อการค้าหรือเพื่อแสดง “สื่อลามก” ต่อประชาชนจะผิดกฎหมาย มีโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี ปรับไม่เกิน 6,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

*โดยคำว่า “ลามก” คือภาพที่เห็น หัวนมของผู้หญิงและเห็นอวัยเพศหญิง-ชาย ถึงไม่เห็นอวัยวะเพศชัดเจน แต่มีท่าทางยั่วยุอารมณ์ทางเพศก็นับเหมือนกัน

และก็ยังมี พ.ร.บ. คอมฯ ในมาตรา 14(4) ที่ควบคุมสื่อลามก ได้ระบุไว้ว่าผู้ที่โพสต์สื่อลามกลงบนโลกอินเทอร์เน็ตก็มีความผิด จำคุกไม่เกิน 4 ปี ปรับไม่เกิน 100,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ และถ้าผิดข้อนี้แน่นอนว่าก็ผิดมาตรา 287 ด้วย

แต่ถึงกระนั้นหากมีอายุครบ 18 ปีขึ้นไป ครอบครองสื่อลามกไม่ถือว่ามีความผิดตามกฏหมาย เว้นแต่จะครอบครองสื่อลามกเด็ก 

แน่นอนว่าประเด็นเรื่อง Sex Creator อย่างน้องไข่เน่าหรือ Deerlong ก็ได้สร้างแรงกระเพื่อมต่าง ๆ มากมายให้สังคม ได้มีการเสนอแก้กฎหมายเกี่ยวกับสื่อลามกในประเทศไทยอยู่เหมือนกันว่าไม่ควรปิดกั้น ควรมีกฎหมายควบคุมให้อยู่ในกรอบในเกณฑ์เสียมากกว่า และทุกวันนี้มันก็ยังคงเป็นคำถามที่หาคำตอบไม่ได้ มีทั้งฝ่ายที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย ว่าหนังโป๊ควรเป็นสิ่งที่ถูกกฎหมายในไทยหรือไม่ ?

หนังโป๊เป็นเรื่องปกติ หรือควรหลีกเลี่ยง ?
(Is Porn common or should avoid ?)

ภาพสื่อถึงการมีเซ็กส์
ที่มาภาพ : yanalya on Freepik

หลายคนอาจจะมองว่าหนังโป๊นี่มันเป็นสิ่งต้องห้ามไม่ควรพูดถึง การมีอยู่ มันทำให้เกิดการลอกเลียนแบบ ผิดศีลธรรมอันดีงามของประเทศ เป็น “สิ่งไม่ดี” แต่ในทางกลับกันมันควรเป็นสิ่งที่พูดถึงได้ ให้ความรู้อย่างถูกต้อง มันน่าจะส่งผลดีมากกว่าผลเสีย กำหนดกฎเกณฑ์สร้างกรอบเอาไว้

หนังโป๊ยังคงทำหน้าที่ของตัวเองคือการสร้างความตื่นเต้น เร้าใจ พึงพอใจให้กับผู้ชมที่แตกต่างกันออกไป โลกเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร หนังโป๊ก็เปลี่ยนแปลงไปมากตามนั้น แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนและปฏิเสธไม่ได้ว่า sex เป็นธรรมชาติของมนุษย์ ใครใคร่พอใจก็ดู ใครไม่พอใจก็ไม่ต้องดู ตราบใดที่อยู่ในช่วงวัยที่ตัดสินได้ว่าอะไรควรไม่ควรและการดูมันก็ไม่ได้เดือดร้อนใคร เป็นการปลดปล่อยอย่างนึงก็เท่านั้น ดังเช่นการสร้างผลงานทางเพศออกมาในรูปแบบ “ภาพยนตร์” ที่หากวันนึงมันเป็นเรื่องปกติ หนังโป๊มันก็จะเป็นรูปแบบนึงในทางเลือกให้คนได้เลือกดูชมกันอย่างไม่ต้องไปแอบดูมุดเว็บกันอย่างเขินอาย